Իմերեթի մարզ
 վրաց.՝ იმერეთის მხარე | |
|---|---|
.jpg) | |
| Երկիր |  Վրաստան |
| Կարգավիճակ | Մխարե |
| Մտնում է | Վրաստան |
| Վարչկենտրոն | Քութայիս |
| Նահանգապետ | Իռակլի Չոգովաձե |
| Հիմնական լեզու | վրացերեն |
| Պաշտոնական լեզուներ | վրացերեն |
| Բնակչություն (2014) | 533 906[1] (անգլ.) |
| Ազգային կազմ | վրացիներ (99,3%), ռուսներ (0,25%), հայեր (0,13%)[1] |
| Կրոնական կազմ | ուղղափառություն (99%)[2] |
| Տարածք | 6 552.3[3] |
 | |
.jpg) | |
| Հիմնադրված է | 1995 թ. |
| Սահմանակցում է | Սամեգրելո-Զեմո Սվանեթ, Գուրիայի մարզ, Սամցխե-Ջավախեթի մարզ, Շիդա Քարթլիի մարզ և Ռաճա-Լեչխում և Քվեմո Սվանեթ |
| Ժամային գոտի | UTC+4 |
| ISO 3166-2 կոդ | GE-IM |
| Հեռախոսային կոդ | 231 |
| Ավտոմոբիլային կոդ | 60 |
| imereti.gov.ge | |
Իմերեթի մարզ (վրաց.՝ იმერეთის მხარე՝ Իմերեթիս մխարե), մարզ Վրաստանի արևմուտքում։ Գտնվում է Ռիոնի գետի և նրա վտակների ավազանի միջին հոսանքում։ Վարչական կենտրոնն է քաղաք Քութայիսը։
Անվանում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Անվանումը կազմված է վրացերեն Իմեր (վրաց.՝ იმერ) «այն կողմը» բառից և տեղ իմաստ արտահայտող -եթի (վրաց.՝ -ეთი) վերջածանցից, այսինքն՝ արևելյան Վրաստանի նկատմամբ Լիխի լեռնաշղթայից այն կողմ գտնվող երկիր[4]։
Գրականության մեջ հիշատակվում է նաև Իմերեթիա ձևով։
Վարչական բաժանում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Իմերեթիի մարզը բաժանվում է 12 շրջանների՝
- ք. Քութայիս
- Բաղդաթի շրջան
- Վանի շրջան
- Զեստափոնի շրջան
- Թերջոլայի շրջան
- Սամտրեդիայի շրջան
- Սաչխերեի շրջան
- Տղիբուլի շրջան
- Ճիաթուրայի շրջան
- Ծղալտուբոյի շրջան
- Խարագաուլի շրջան
- Խոնի շրջան
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը].jpg)
Մարզի հիմնական բնակչությունը վրացիներ են, ավելի ճիշտ, նրանց ազգագրական խմբի իմերեթացիները։ Իմերեթիի հյուսիսարևելյան մասում ապրում են օսեր (այդ տարածքը, որը իրենք բնակեցնում են, մասնակիորեն ճանաչված Հարավային Օսիայի հարավարևմտյան մասն է)։ Խոսում են վրացերենի իմերեթյան բարբառով։ Բնակվում են նաև հայեր (5.000), ռուսներ, ուկրաինացիներ։
Տնտեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Մարզի ամենամեծ քաղաքը Քութայիսն է։ Բացի դրանից կան նաև ուրիշ արդյունաբերական կենտրոններ, ինչպիսին է Սամտրեդիան, Ճիաթուրան (մանգանի արտադրություն), Տղիբուլը (ածուխ), Զեստափոնը (մետաղներ), Խոնի։ Իմերեթը ավանդական գյուղատնտեսական տարածք է, որը հայտնի է իր խաղողով և թթենիով։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 «მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014». საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური. ნოემბერი 2014. Վերցված է 7 ნოემბერი, 2016-ին.
- ↑ Վրաստանի կրոնական կազմը ըստ 2002 թվականի մարդահաշվի Արխիվացված 2009-03-04 Wayback Machine (անգլ.)
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის შედეგები: ტომი I. მთავარი რედაქტორი: თეიმურაზ ბერიძე. თბილისი: საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური, 2003, გვერდი 52. ISBN 99928-0-768-7
- ↑ Հ. Ղ. Գրգեարյան, Ն. Մ. Հարությունյան (1987). Աշխարհագրական անունների բառարան. Երևան: «Լույս».
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Imereti.com - Իմերեթիի էլեէկտրոնային ուղեցույց
- Մարզի պաշտոնական քայքեջը Արխիվացված 2007-07-10 Wayback Machine
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իմերեթի մարզ» հոդվածին։ |
| ||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 325)։ 
|